Πόλεις σύμβολα, μέρος του πολιτισμού μας.
Κωνσταντινούπολη, Τραπεζούντα, Κερασούντα και μέχρι τα παράλια της Μ. Ασίας. Σύμβολα του Ελληνισμού που εξακολουθούν να συγκινούν. Μέχρι σήμερα συνιστούν ανεξίτηλο σημείο του πολιτισμού και της ιστορίας μας. Ιστορικό αφήγημα για κάποιους, αναπόσπαστο κομμάτι της οικογενειακής καταγωγής για κάποιους άλλους. Ίσως η Μικρασιατική καταστροφή είναι το μεγαλύτερο πλήγμα που έχει δεχθεί ο ελληνισμός. Ένας πολιτισμός, που έδωσε αξιόλογα στοιχεία. Πρέπει αυτά να μεταλαμπαδευτούν και στις επόμενες γενιές.
Κάποιος λοιπόν έδωσε το ”σύνθημα” και ευαισθητοποιημένοι καλλιτέχνες, ανταποκρίθηκαν σ’ αυτό. Ζωγράφοι και γλύπτες απάντησαν στο κάλεσμα.
Μια έκθεση με έργα τέχνης, μέσα από τα οποία μπορεί κανείς να δει τον εφιάλτη που βίωσαν αυτοί οι άνθρωποι. Να δει επίσης μέρος της καθημερινής τους ζωής αλλά και του πολιτισμού τους.
Να κάνει συνειρμούς, να σκεφτεί, να κρίνει και να αναλογιστεί. Μπαίνει στην ψυχολογία τους, όταν εκείνοι εγκαταλείπουν το βιός τους και φεύγουν για το άγνωστο.
Ειδικά από τα έργα των καλλιτεχνών βλέπουμε ένα μεγάλο μέρος όλων αυτών. Αυτό σημαίνει πως μέσα από τον δικό του τρόπο ο καθένας, αφήνει στη σκέψη του θεατή ”κάτι”. Καθώς βάζουν χρώματα και συναισθήματα στον καμβά τους, δημιουργώντας αυτές τις εικόνες. Πάντα μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του καλλιτέχνη.
Συνεπώς, από την απήχηση της έκθεση, βλέπουμε πως τα κατάφεραν. Γιατί η ιστορία πρέπει να μένει ζωντανή στη μνήμη μας.
Η Nikolina εντούτοις, μέσα από τα δικά της μάτια, σας μεταφέρει τον ΕΦΙΑΛΤΗ. Την ψυχική οδύνη αυτών των ανθρώπων. Το συναίσθημα της απελπισίας. Του διωγμού και της συμφοράς. Τρομακτικός είναι ο δαίμονας του ξεριζωμού. Σκοτάδι παντού!Το μοναδικό φως στο έργο της, είναι στραμμένο στην ελπίδα. Στην άνοδο, που παρά το “τερατάκι” που παραμονεύει, οδηγεί στην λύτρωση. Στο καλό ξωτικό που με το μαγικό ραβδάκι του θα κάνει το θαύμα του. Κατά συνέπεια, το έργο της θα χαρακτηριστεί αισιόδοξο!